मुक्‍तछंद कविता

मी नसताना जेव्हा माझ्या गावी तू गेला असशील
बेभान होऊन दुपारभर माझ्या अंगणात कोसळला असशील.

सांग मला, मी नव्हतो म्हणून थोडं जास्त दाटलं होतं का?
अंगणामध्ये नेहमीपेक्षा पाणी जास्त साठलं होतं का?

तिला दूरदेशी कुठेसं जायचं होतं
‘मला जाग येणार नाही, गजर लावतोस का?
उठवशील का मला? आणि चहा देशील करून?’, तिनं विचारलं…
'देतो की…’, गजर लावत लावत मी म्हणालो

मग उद्याची सकाळ अस्तित्वात नसल्याच्या आविर्भावात
आहे तो क्षण कुशीत घेऊन, आम्ही गाढ झोपून गेलो

कारखाना म्हणा, बांधकाम म्हणा किंवा सॉफ्टवेअर कंपनी
कोणत्याही कामाच्या ठिकाणी
काम करणाऱ्या माणसांचे प्रकार तीनच
मालक, मुकादम आणि मजूर!

आपल्याला आवडत असलेलं काम करण्यासाठी
आपल्या सर्व गरजा भागवण्या इतका मोबदला
आपल्यातल्या प्रत्येकालाच, आयुष्यभर मिळत राहिला
तर या पृथ्वीचा स्वर्ग होईल!
निदान आपल्यातल्या प्रत्येका पुरता....

सिग्नलला गाडी उभी असताना
काचेपाशी गजरेवाला येतो
शेजारी 'मॅडम' आहेत बघुन
उगाच तिथे घुटमळतो
मी बायकोकडे बघतो
ती गजऱ्य़ांकडे बघत असते

आई गरमा गरम चकल्या तळत असताना
तिचं लक्ष नाहिये असं बघून
दोन चार चकल्या लंपास करणं
कढईत भाजत असलेल्या
बेसनाच्या घमघमाटानं अस्वस्थ होऊन
वळले जायच्या आधीच
वाटीमध्ये घेऊन ‘लाडू’ फस्त करणं

मातीच्या सिंहासनावर बसलेले
केवळ दाढी-मिशा-जिरेटोपामुळे ओळखू येणारे
मातीचेच शिवाजी महाराज
नाकांवर, मुंडशांवर टवके उडाले असूनही
जागोजाग पहारा देणारे मावळे

मी नेहमीच्या दुकानात जातो, नेहमीचं वाणसामान घेतो
मी, 'किती झाले?' दुकानदार, '४७०'
मी ५०० ची नोट देतो। तो उरलेले पैसे परत देतो
मी न बघताच खिशात टाकतो

लवंगीच्या सरींचा एक आख्खा गठ्ठा
पूर्णपणे सुट्टा करून
त्यातला एक एक लवंगी
दुपारभर उडवत रहाणं
त्यातही शक्यतो प्रत्येक लवंगी
हातात पेटवून फेकणं