कौटुंबिक

तिला दूरदेशी कुठेसं जायचं होतं
‘मला जाग येणार नाही, गजर लावतोस का?
उठवशील का मला? आणि चहा देशील करून?’, तिनं विचारलं…
'देतो की…’, गजर लावत लावत मी म्हणालो

मग उद्याची सकाळ अस्तित्वात नसल्याच्या आविर्भावात
आहे तो क्षण कुशीत घेऊन, आम्ही गाढ झोपून गेलो

माझ्या सासर आणि माहेरच्या बहुसंख्य लोकांपेक्षा
जास्त शिकलेली, जास्त कमावणारी माझी बायको

तिलाही दरवेळी ताण येतो
माझ्या माहेरची लोकं
जेवायला येणार असतात तेंव्हा!

एका भल्या पहाटे
एेश्वर्य ओसंडून वहाणाऱ्या महालात
निवांत निजलेल्या आपल्या बायको आणि मुलाकडे
शांतपणे पाठ फिरवून
सत्याचा शोध घेण्यासाठी बाहेर पडलेला
तेंव्हाचा सिद्धार्थ

लग्न व्हायच्या आधी
जोडीदाराबद्दल वाटणारं प्रेम
हे निव्वळ आकर्षण असतं

असाही एक काळ असतो
जेंव्हा वाटतात एकमेकांचे स्पर्श
मुलायम, रेशमी वगैरे

सोमवारी सकाळी जागच येत नाही
गजर दहादा वाजूनही....
मग उशीर होतो मुलाला उठवायला
मग आरडा अोरडा करत त्याच्यावर
आवरायला लावतो झोपाळलेल्या त्याला,
केवळ दहा बारा मिनिटातच

आयुष्यात पुन्हा रंग भरण्यासाठी
हे एवढं करून बघा

कधीकाळी ज्या व्यक्तीशी
तासन तास, विनाकारण, विनाविषय
उगाचच गप्पा मारल्या होत्या.....