प्रत्येक पापणीच्या पडद्यात वेदनांचे आभाळ दाटलेले
प्रत्येक माणसाच्या हृदयात वादळाचे थैमान माजलेले
बाहेरच्या जगाचे पचवून वीष सारे अंतर्मनात जावे
प्रत्येक सागराच्या गर्भास अमृताचे वरदान लाभलेले
दु:खामधेच मिळते संधी पराक्रमाची, आयुष्य जिंकण्याची
जाणून घे तुझ्या तू हृदयी विवंचनांचे भांडार साचलेले
पेरून बीज येथे सोडून देश माझा गोरे निघून गेले
आता सभोवताली दिसतात सर्व काळे साहेब माजलेले
डोळ्यांत स्वप्न आहे, हातात हात आणिक हृदयी दिशा निराळ्या
गंमत अशी तरीही येथे सुखात सारे संसार चाललेले
संपून प्राण गेले जगतो तरी सखे मी आणून श्वास उसने
देतेस हात हाती इतक्याच तारणावर आयुष्य चाललेले
