तुला मी सांगतो राणी
तुला मी सांगतो राणी, असे वागू नये
फुका आयुष्य कोणाचे असे मागू नये!
जरी चंद्रासवे ती रात सारी जागते
मला ती सांगते आहे 'सख्या जागू नये!'
तुला मी सांगतो राणी, असे वागू नये
फुका आयुष्य कोणाचे असे मागू नये!
जरी चंद्रासवे ती रात सारी जागते
मला ती सांगते आहे 'सख्या जागू नये!'
ओढणीचा शेव जेंव्हा खेचला हळुवार
ओंजळीने चेहरा तू झाकला हळुवार
पाहिले तेंव्हाच माझे भान जाताना
रेशमाने देह जेंव्हा स्पर्शला हळुवार
प्यासलेले ओठ तू ओठांत घेताना
अमृताचा कुंभ होता सांडला हळुवार
देत जे गेलीस ते मी घेत जाताना
अधीर ओठ टेकता जरी शहारतेस तू
मिठीत या सखे अशी कशास लाजतेस तू!
फुलून पारिजात हा उभा तुझ्याच अंगणी
उगाच लाजतेस अन सुवास टाळतेस तू
तुला न पाहता उनाड चंद्रही न मावळे
कशास 'चांदणे कुठे' असे विचारतेस तू?
अता कुठे जरा जराच रंगतेय ही निशा
भेटण्याला वाकले आभाळ सारे
सांग तू आतातरी येशील का रे?
धावुनी मागे तुझ्या वेड्याप्रमाणे
श्रांत आता जाहले बेभान वारे
माझे जरा तरी तू ऐकून बोलणे घे
विझवून हे निखारे पदरात चांदणे घे
सारेच फेकुनी दे काटे उरातले तू
श्वासांत मोगर्याचे निष्पाप गंधणे घे
एवढी आहे सखे प्रेमार्तता माझी तुझी
आपल्या नात्यात होते पूर्तता माझी तुझी
थांबल्या आकाशगंगा थांबली तारांगणे
स्तब्ध सारे ही कहाणी ऐकता माझी तुझी
ना तुला भेटूनही ही ओढ वाटावीच का?
अंतरी माझ्या तुझ्या ही ज्योत पेटावीच का?
सूर जे नाही मिळाले शोधुनी दाही दिशा
खिन्न माझ्या अंतरीची धून तू गावीच का?
तारकांपल्याड आहे जायचे
चांदण्यांचे गीत आता गायचे
कालचे गेले उन्हाळे संपुनी
पावसाने धुंद आता व्हायचे
माझिया आतली मीरा बेभान नाचते आहे
तुझियात कृष्ण किनारा माझाच शोधते आहे
लाडक्या तुझ्या प्रेमाने अस्तित्व व्यापले माझे
प्रत्येक श्वास घेताना घुंगरू वाजते आहे
माझ्या तुझ्या सुरांच नातं असं जुळू दे
नात्यात आपल्या गं मल्हार कोसळू दे
आलीस घेउनी तू तारांगणे सुखाची
जातेस का? जरा या चंद्रास मावळू दे
©2000-2018 Prasad Shirgaonkar, All rights reserved.