माझे जरा तरी तू ऐकून बोलणे घे
विझवून हे निखारे पदरात चांदणे घे
सारेच फेकुनी दे काटे उरातले तू
श्वासांत मोगर्याचे निष्पाप गंधणे घे
होवून लाट राणी आता मिठीत येना
तूफान सागराचे बेहोष झिंगणे घे
देवू नको निवाडा तूही जुना पुराणा
माझ्या जुन्या गुन्ह्यांची ऐकून कारणे घे
या अंगणात माझ्या आनंद शिंपतो मी
तूही अता ऋतुंनी आभाळ शिंपणे घे
