कोण म्हणतं आमच्या घरात
कोण म्हणतं आमच्या घरात
माझं काही चालत नाही?
गरम पाणी मिळाल्याशिवाय
मी भांड्यांना हात लावत नाही!
विनोदी
विनोदी
दुपार
तुडुंब जेवण झाल्यावरती
ग्लानी यावी अपार
निवांत लोळत गादीवरती
जावी पुरी दुपार!
खिडक्यांवरती पडदे ओढुन,
गरगरणारा पंखा लावुन
अंगावरती ओढुन चादर,
सदैव व्हावे तयार...
निवांत लोळत गादीवरती
जावी पुरी दुपार
हापिसात दमछाक तुम्हाला
करायची तर करा
बोनस टोनस इंक्रिमेंटने
खिसे आपले भरा
आम्हास आमुचा आळस प्यारा
तुम्ही काय ते हुषार...
निवांत लोळत गादीवरती
जावी पुरी दुपार
गटारी
अमेची पुन्हा रात आली गटारी
अम्हा पाहुनी धुंद झाली गटारी
कुणी एक प्याला, कुणी 'पिंप'वाला
भरे बेवड्यांच्या पखाली गटारी
ए टी एम - एक हजल!
कार्ड यात टाकताच यंत्र हे खुलेल
का उगा उदास तू, 'असेल तर मिळेल'!
सोंग घेतलेस तू हवे तसे तरी
नेहमी खरेच चित्र यंत्र दाखवेल
<--break-->
चित्रगुप्त हे तुझे, कुबेर हे तुझे
स्वर्ग दाखवेल हेच नर्क दाखवेल
धावते तुला बघून ही तुझ्याकडे
तू खिशात टाकताच नोट मोहरेल
रिक्षा
सुन्न मी रस्त्यात, माझ्या भोवती रिक्षा
पाहतो जेथे कुठे मी धावती रिक्षा
डास का फैलावती मी ऐकले होते
गाव हे कैसे इथे फैलावती रिक्षा
लोकहो धावा!
मैफली जिंकायचा हा चांगला कावा
मी तुला 'वा वा' म्हणावे, तू मला 'वा वा'!
'रा' स 'रा' अन 'टा' स 'टा' हे जोडता आम्ही
स्वर्गलोकातून वाजे आमचा पावा
बायको जेंव्हा बोलत असते - हास्यकविता संग्रह १
माझ्या हास्य कविता, विनोदी कविता, हजला आणि हलक्या फुलक्या कवितांचा संग्रह. बहुसंख्य हास्यकविता २००२ ते २००६ ह्या कालावधीमध्ये लिहिलेल्या आहेत. काही कविता मायबोली, मनोगत इत्यादी संकेतस्थळांवर प्रकाशित झालेल्या आहेत आणि "आनंदाचं गांव" कार्यक्रमात सादर करत आलो आहे.
मूर्खता - एक अभ्यास!
आपल्याला आपल्या रोजच्या आयुष्यात अनेक मूर्ख माणसं भेटत असतात. घरामध्ये, रस्त्यावर, ऑफीसात, बसमध्ये, स्टेशनवर, सरकारी कचेरीत, मित्रांच्या कट्ट्यावर... जिथे जाऊ तिथे वेगवेगळ्या रूपातले मूर्ख त्यांच्यातल्या मूर्खतेसह आपल्या समोर येत रहातात. त्यांच्या वागण्या बोलण्याचा आपल्याला भरपूर त्रास होत असतो. आपण नेमकं काय केलं, कसं वागलं तर हा त्रास कमी होईल याची आपल्याला कधीच टोटल लागत नसते.
