उपरोधिक

जीवनामध्ये कितीही टाळली स्पर्धा...
हाय, माझ्या पाचवीला पूजली स्पर्धा

गात होतो मी सुखाने माझियासाठी
सूर मग आले दुज्यांचे, लागली स्पर्धा

माझिया भाग्यात साधी धूळ नाही
हाय, या मातीत माझे मूळ नाही

या पुढे जाईन कोठे काय पत्ता
आगगाडीला जिवाच्या रूळ नाही

मी तुलाच पूजले अपार
दुःख तू मला दिले अपार

एकही न गंध जीवनी
ऐकतो तुझी फुले अपार

तुझे बोलणे उरक अता
हवा येउ दे सरक अता!

तुझी बोलणे तुझ्या कृती
दिसे काहिसा फरक अता

हाय फरिश्त्या तुझ्यामुळे
जिंदगी जणू चरक अता

स्वर्ग लोपला दूर कुठे
दिसे विश्व हे नरक अता

कशा दावसी खिन्ना दिशा
ईश्वरास तू टरक अता!

येतात घोळक्याने, जातात घोळक्याने
आयुष्य का असे हे जगतात घोळक्याने

कोणीच येत नाही जीवास वाचवाया
प्रेतास जाळण्याला जमतात घोळक्याने