मुक्‍तछंद कविता

सकाळी उठल्या उठल्या
आसामातून आलेली चहा पावडर,
भिलवडी किंवा आणंद मधून आलेलं दूध,
भीमा-पाटस किंवा सांगलीतून आलेली साखर,
पानशेत-खडकवासल्यातून आलेल्या पाण्यात मिसळायची
आणि आखातातून-इराणमधून आलेल्या गॅसवर उकळून
त्याचा फक्कड चहा करुन प्यायचा

माणूस तसा प्रचंड कर्तुत्ववान प्राणी
इतर प्राण्यांच्या तूलनेत
विशेष शारिरिक क्षमता नसतानाही
त्यानं जमीन व्यापली, समुद्र ओलांडले
आकाशाला गवसण्या घातल्या
अवकाशातही झेप घेतली

माझ्यापाशी एक जादूचा फुगा आहे
फुगवायला सोपा, फोडायला अवघड
कधी आला माझ्यापाशी?.... आठवत नाही
पण आठवतं तेंव्हापासून आहेच माझ्या सोबत

लग्न व्हायच्या आधी
जोडीदाराबद्दल वाटणारं प्रेम
हे निव्वळ आकर्षण असतं

असाही एक काळ असतो
जेंव्हा वाटतात एकमेकांचे स्पर्श
मुलायम, रेशमी वगैरे

मी पुढच्या तासाभरात मरण्याची शक्यता किती आहे?
जवळपास शून्य!
दिवसा-दोन दिवसात?
शून्याच्याच जवळपास!
महिन्याभरात? वर्षभरात?

रोज सकाळी पेपर वाचून झाला
की रोजच मी स्वतःला मनापासून पटवून देतो

कॉंग्रेस आणि राष्ट्रवादीची आघाडीच आहे
शिवसेना आणि मनसे दोन वेगळेच पक्ष आहेत....

तिनं विचारलं, ‘हे जीवन काय आहे रे?
आणि जगणं म्हणजे काय?
फार पाल्हाळ लावू नकोस,
एका शब्दात सांग!’

सोमवारी सकाळी जागच येत नाही
गजर दहादा वाजूनही....
मग उशीर होतो मुलाला उठवायला
मग आरडा अोरडा करत त्याच्यावर
आवरायला लावतो झोपाळलेल्या त्याला,
केवळ दहा बारा मिनिटातच

आयुष्यात पुन्हा रंग भरण्यासाठी
हे एवढं करून बघा

कधीकाळी ज्या व्यक्तीशी
तासन तास, विनाकारण, विनाविषय
उगाचच गप्पा मारल्या होत्या.....