तुम्ही घरात शिरता तेंव्हा
सारं शांत शांत असतं
चपला जागेवर, पेपर टिपॉयवर
सारं जागच्या जागी असतं
सोफ्यावरती बसून राहून
हातामधे रिमोट घेऊन
बायको नावाचं वादळ
तुमची वाट बघत बसलं असतं!

सिंह जरी तू जगतासाठी
घरामधे तू ससा
हीच कहाणी तुझी मानवा
हाय असा तू कसा!

तुझ्या आरोळ्या डरकाळ्यांनी
दुमदुमते तारांगण
तुझी कर्तबे पाहुन होते
अचंबित तारांगण
घरात येता कशास होतो
तुझा कोरडा घसा!!
हीच कहाणी तुझी मानवा
हाय असा तू कसा!

कसा आज काव्यास यावा फुलोरा
सखे भोवताली, पसारा... पसारा...!

इथे ढीग आहे, तिथे ढीग आहे
जिथे पाहतो मी तिथे ढीग आहे
ढिगारे बघोनी मनाला शहारा
सखे भोवताली, पसारा... पसारा...

तुडुंब जेवण झाल्यावरती
ग्लानी यावी अपार
निवांत लोळत गादीवरती
जावी पुरी दुपार!

कार्ड यात टाकताच यंत्र हे खुलेल
का उगा उदास तू, 'असेल तर मिळेल'!

सोंग घेतलेस तू हवे तसे तरी
नेहमी खरेच चित्र यंत्र दाखवेल
<--break-->

चित्रगुप्त हे तुझे, कुबेर हे तुझे
स्वर्ग दाखवेल हेच नर्क दाखवेल

धावते तुला बघून ही तुझ्याकडे
तू खिशात टाकताच नोट मोहरेल

मैफली जिंकायचा हा चांगला कावा
मी तुला 'वा वा' म्हणावे, तू मला 'वा वा'!

'रा' स 'रा' अन 'टा' स 'टा' हे जोडता आम्ही
स्वर्गलोकातून वाजे आमचा पावा

मी पेपर वाचत असतो
अन आकडे मोजत असतो
हे इथे कितीसे गेले
ते तिथे कितीसे गेले
कुणि कैलासाला गेले,
अल्लाला प्यारे झाले

दंग्यात कुणी जळलेले
हल्ल्यात कुणी फुटलेले
अन पूर, सुनामी कोठे
...मातीत किती पुरलेले

उलटून गेली पानं जी जी
हिशेब त्यांचा कशाला करू
आयुष्य माझं, आहे कधीचं
मागच्या पानावरून पुढे सुरु!

तेच मायने, तेच रकाने
त्याच त्या शब्दांमधे बरबटलेली पाने
आशय नसलेल्या आठवणींच्या पोथ्या
घट्ट उराशी कशाला धरू?
आयुष्य माझं, आहे कधीचं

तुला पाहता षड्ज छेडतो
रिषभ स्पर्शण्यासाठी
तुझी मिठी गंधार होतसे
मध्यमा तुझ्या ओठी

काही काही गोष्टी
मला अजूनही कळत नाहीत

एका पावसात
वाहून जातात गावंच्या गावं
अतीवृष्टीमुळे...
आणि पाठोपाठच्या उन्हाळ्यात
गावा गावांतून
नाहीशी होते वीज,
धरणात पाणी नसल्याच्या नावाखाली...
कोसळून वाहून जाणाऱ्या पाण्याचे
हिशोब काही जुळत नाहीत
काही काही गोष्टी
मला अजूनही कळत नाहीत

प्रार्थनेस आमच्या पाव रे गजानना
लेकरांस भेटण्या धाव रे गजानना

या विराट सागरी नाव आमची असे
दाटले तुफान अन सोबती कुणी नसे
सावरावयास ये नाव रे गजानना
लेकरांस भेटण्या धाव रे गजानना

एवढेच की, घेता यावे
रोज सुखाने श्वास
एवढेच की, रोज मिळावे
दोन सुखाचे घास